Schetsen van de Israël solidariteitsreis 2002, CvI

Dag 1, ma 15 April

	Het valt me op dat de security check een stuk `fysieker` geworden is, de vragen aan het begin hebben meer het karakter van een medische keuring die bestaat uit het 10x invullen van NEE op een formulier. Al (mijn) koffers ging echter open en werden besnuffeld op explosieven-poederresten. Ook de laptop moest aan (doel, denk ik: is het een werkende laptop en geen verklede bom, en: is ie echt van jou? [wachtwoord]), maar dankzij Bill Gates duurde het opstarten zo lang, dat men toch zelf nog even een kijkje wilde nemen.... "Copied anything usefull?" zei ik nog. Smiles all round. We horen dat de NOS net bij de gate was en een interview met de reisleider Gerard Duijker...!
Eenmaal op Ben-Goerion geland worden we opgevangen door kpt Joël Leyden van het bureau van de Woordvoerder van de IDF (Israelische Defensie strijdkrachten). We gaan eerst nog naar Bethlehem. Om onze steun uit te spreken voor het Israelische volk in hun strijd tegen het terrorisme, en ook bijzonder tegen de bezetting van de heilige plaatsen in Bethelehem. Deze afwijking van het programma valt in goede aarde. Een en ander is georganiseerd door het ministerie van toerisme. We blijken de eerste christen solidariteitsgroep in Israël te zijn in deze tijd. Er zijn al wel andere groepen geweest, maar dat waren allemaal Joden. Er zal bij de ingang naar Bethlehem ook pers aanwezig zijn. Oeps... En inderdaad, ondergetekende had verreweg het meest achterlijke petje op, en ik ging dan ook op de foto en ik ben telefonisch geinterviewd door Haim Shapiro van The Jerusalem Post. Wat ik een hele eer vond.
20:00 uur. De sirene gaat en alles staat stil, echt alles. Verkeer midden op straat. Chaffeurs stappen uit. Dat was indrukwekkend. Daar moet je eens bij ons om komen op 4 mei om dezelfde tijd...
	Op de Haas promenade zijn we dan door onze gids Ya'akov Nov traditioneel met brood en zout en wijn welkom geheten, zoals Melchizedek dat deed bij Abraham. Pracht zicht op Jeruzalem, maar donker was het.
In het Government Media Centre werden we tenslotte nog persoonlijk welkom geheten en bedankt door nog een militaire woordvoerder, de onderdirectrice van het ministerie van Toerisme, en iemand van Buitenlandse Zaken. In dat pers centrum konden we ook een echte, in beslag genomen zelfmoord-gordel zien - of eigenlijk is het een soort jas, met een soort orgelpijpjes rondom - gevuld met explosieven en spijkers, schroeven en metaal slijpsel, dat in rattengif gedoopt is. Je verzint het gewoon niet.... Buitengewoon zinvol vond ik de documenten met de feitelijke Sharm el-Sheikh commissie rapport, The Wye River Memorandum, Procotol concerning the Hebron redeployement en meer van dergelijke eerste-hand-bronnen. Ik heb nog deze en gene bedankt en aangespoord om het internet kanaal open en op peil te houden, want dat is een hele directe bron van informatie; zonder dat zouden we aangewezen zijn op de westerse nieuwsmedia...
22:00 waren we dan in het hotel, en aan de maaltijd, die goed smaakte. Zicht vanaf (mijn) hotelkamer - balkon, jawel! [vergeet niet op de foto te klikken voor een beter zicht...]