|

|
 |
Schetsen van de Israël solidariteitsreis 2002, CvI [dag 8]
Klik op de verschillende foto's om ze op ware grootte te zien.
Dag 8, ma 22 april
Op weg naar Latrun, waar Jozua tegen de Gibeonieten streed, waar ook veel gestreden is in 1948. Sinds 1967 weer in Israelische handen. Hier is het gedenkmonument en museum van de Cavalerie en hier staan alle tanks die Israel heeft gebruikt, en die ze buit hebben gemaakt op hun vijanden. Van de Sherman t/m de Merkawa III. Het is ook de officiële gedenkplaats voor de gevallenen, waar ook de beëdiging van nieuwe cavaleristen plaats vindt.
De valei van Ayalon, waar gevochten is door Jozua, de kruisvaarders, 1948 etc...
De namen van de gesneuvelde cavaleristen in Israëls oorlogen. De kransen zijn er vorige week tijdens Dodenherdenking neergelegd. Uiterst rechts, bij de Onafhankelijksoorlog staat een krans van de Ambassadeur van Roemenië, de rest had opschriften in het Ivriet.
Voorts gingen we naar het Presidentswoud, genoemd naar de eerste president van de staat Israel: Weizman. Hier hebben we allemaal met eigen handen nieuwe bomen geplant. Dat was werkelijk indrukwekkend, we werden ook officieel ontvangen door een dame van het JNF (Joods Nationaal Fonds), die talrijke projecten als deze ter hand neemt. De meesten kennen dit werk van de andere kant van de acceptgiro, maar nu hebben we aarde tussen onze nagels....
Wederom is er pers bij: soms moet je wel in een ongelofelijke houding wringen voor een goede hoek...Klik hier voor het resultaat in de Jerusalem Post van 23 april
Wederom is ook The Jerusalem Post er bij. Een en ander komt in de Holy Land afdeling van de International Edition. Daar heb ik een abonnement op, dus bij de deurmat zitten....:-)
Links is mijn `eigenste` boompje te zien (even inzoomen)
Bij de ceremonie hoorde dit gebed:
Gebed bij het planten van bomen in Israel
Onze Vader, die boven alles is,
Bouwer van Tsion en Jeruzalem
En oprichter van het koninkrijk Israel
Zie toe vanuit Uw heilige woonplaats, die boven alles is
En zegen Uw volk Israel
En de aarde, die u ons hebt gegeven,
Zoals u beloofd hebt aan onze voorouders.
Schep behagen in uw land
En laat het overvloeien van uw goedheid en genade
Geef het dauw tot zegen
En laat vruchtbare regens op hun tijd vallen
Om de bergen en de dalen van Israël te verzadigen
En deze stekjes, die wij vandaag voor u planten.
Laat hun diep wortel schieten en maak welig hun bloei
Opdat zij in vreugde zullen bloeien
Tussen de overige bomen van Israël
Tot zegen en tot schoonheid.
Maak sterk de handen van al onze broeders
Die zich inspannen bij het bewerken van de heilige grond
En het vruchtbaar maken van de woestenij.
Zegen O G'd, hun strijd.
Moge het werk van hun handen uw genade vinden
Amen.
In Bet Shemesh hebben we de kans om het 'Educational Centre' van het Jaffa project van David Portowich te bezoeken. We worden door David zelf ontvangen. Het project heeft drie locaties: in Jaffa zijn 3000 kinderen, 265 hier in Bet Shemesh; 400 in Bet Rachel (Jerusalem). Alleen hier is ook een internaat en zijn de jongens dus steeds onder begeleiding. Er zijn nu in totaal 4000 'afgestudeerden'. Hier in Bet Shemesh zijn de 'moeilijkste gevallen', die op het punt staan 'onderuit te gaan'. 95% blijft en studeert af, 93% slaagt voor het staatexamen, daarna gaan ze in dienst en sommigen naar de universiteit. De kinderen wordt geleerd dat zij doen moeten wat zij kunnen doen en bidden voor wat God moet doen, maar veel hangt van hen zelf af. Het wordt niet voor ze geregeld. Kies voor het leven.
Twee families krijgen de kans hun eigen 'adoptie' kind te spreken en wat voor ze af te geven. Een mooie ontmoeting..
Hier hebben de jonge mannen een toets in de Tenach. Geen criminaliteit, geen drugs, maar studie.
Nou, het ene hoogtepunt volgt het andere weer op. Wat was het indrukwekkend om die pracht kereltjes te zien...!

In Bet Shemesh woont een kunstenaar, wiens zoon is gesneuveld in Libanon, dat inspireerde hem tot het maken van allerlei beelden met bijbelse voorstellingen in de tuin. De zoon diende in een Tankbrigade, vandaar de rupsbanden die verwerkt zijn in de Jakobsladder rechts op de linker foto en ook bij de trap.
Johannesbroodboomvruchten (3x woordwaarde) wordt o.a. voor kindervoedsel gebruikt.
We lunchen bij MacDonalds. Ach ja, waarom ook niet. Maar een McKroket, nee - dat niet.

Bij het Bijbelse Bet Shemesh. Het dal waardoor de koeien vanzelf met de ark uit Ekron kwamen naar Bet Shemesh. Het wonder was niet dat ze naar Bet Shemesh liepen, want anders liepen ze heuvel op, maar dat ze hun kalveren acherlieten... Azeka was dichtbij in het zuiden. In het westen graanvelden, waar dus Simson de vossen met fakkels rond stuurde.

Jozua 15:10
In 1930, 1980-90 zijn hier opgravingen geweest. Sommige dingen zijn redelijk modern: 6e eeuw, maar er zijn ook resten uit de israelitische tijd opgegraven, bijv een waterreservoir, 9e eeuw voor Christus! De tijd van David dus.
David en Goliath. De valei van de terebinten, 1 Samuel 17. Tussen Sukol en Azaka. Met links op de helling de Israelieten en rechts de Filistijnen.
In de middag kwamen we aan op kibbitz Dorot, gesticht door Duitse vluchtelingen in 1941. Er waren altijd goede betrekkingen met de Arabieren rondom, in 1948 zijn ze weggegaan en vluchteling geworden in Gaza. Met sommigen zijn nog goede contacten. Heel droevig allemaal. Iemand van de kibbutz leidt ons vòòr het eten rond. Links het gedenkteken voor de gevallenen van de kibbutz, m.a.w. kibbutz leden die in het leger zijn gesneuveld. In de ruimte links is een Memorial Centre, waar ook de kinderen steeds bij kunnen, waar alle in de Holocaust omgekomen familieleden van kibbitzleden zijn bijgeschreven.
Er zijn 350 koeien en 250 kalveren. Men heeft hier allerlei uitvindingen gedaan, o.a. een kalfjes-voedingsmachine - als een beestje genoeg heeft gedronken volgens de machine wordt het er uit gemikt! [Zie video]
De avond in Dorot.
We worden voorgesteld aan Warda Goldstein die ons bezoek in het zuiden heeft gecoördineerd. Het initiatief komt eigenlijk van de 'burgemeester' van de regio, `Sha're Negev`, Poort van de Negev.
Zij woont in Kibutz Kfar Aza, David Bing ook. Hij vertelt zijn verhaal:
30 geleden is hij uit Alkmaar gekomen. Hij was 5 jaar hoofd van de veiligheid van de Kibbutz. Zijn vader was Joods, zijn moeder werd Joods. In Israel en Nederlands hebben ze gewoond. Hij is getrouwd en heeft twee kinderen, Israel is zijn huis. Maar: hij blijft van kroketten houden.
"Het is erg moeilijk, maar als ik jullie zie, weet ik: wij staan niet alleen, julie komen ook nog eens van mijn land. Zeker als ik lees wat jullie in jullie kranten voorgeschoteld krijgen.
Jullie als niet Joden, dat je dan toch hier komt - wat hebben jullie met het land Israel? Jullie hebben jullie geloof, ik geloof in mijn land.
De tanks staan om je heen als je op het land werkt. De Palestijnen proberen continu binnen te komen. Soms lukt het en doden ze een paar burgers... De laatste twee jaar zijn er 50 Kassam II raketten geland op de kibbutz. De kinderen vragen wat er gebeurd, ze horen het schieten en zien de tanks. Je ziet hun ogen en vraagt je af wat er in de hoofdjes omgaat. `Doe het raam eens dicht, want de tanks maken weer zo'n herrie`. Al wat wij vragen is gewoon te leven, zonder beschoten te worden."
Het relaas van David was zeer indrukwekkend, morgen zullen we, ZHWL, zijn kibbuz Aza bezoeken...
En het geschiedde van dien dag af, dat de helft mijner jongens doende waren aan het werk, en de helft van hen hielden de spiesen, en de schilden, en de bogen, en de pantsiers; en de oversten waren achter het ganse huis van Juda.
Die aan den muur bouwden, en die den last droegen, en die oplaadden, waren een ieder met zijn ene hand doende aan het werk, en de andere hield het geweer.
En de bouwers hadden een iegelijk zijn zwaard aan zijn lenden gegord, en bouwden; maar die met de bazuin blies, was bij mij.
En ik zeide tot de edelen, en tot de overheden, en tot het overige des volks: Het werk is groot en wijd; en wij zijn op den muur afgezonderd, de een ver van den ander;
Ter plaatse, waar gij het geluid der bazuin zult horen, daarheen zult gij u tot ons verzamelen; onze God zal voor ons strijden.
Alzo waren wij doende aan het werk; en de helft van hen hielden de spiesen, van het opgaan des dageraads tot het voortkomen der sterren toe.
Neh. 4:16-21
Ik hou jou in de gaten, vader, met die rare camera van je ...
;-)
Naar Dag 7 | Naar Dag 9 |
| |