Preek/Lezing

---

Type	Datum	Spreker	Thema	opm
preek	2012-03-25 10:00:00	ds. M.M. van Campen (Rotterdam-Zuid)	Roemen in het kruis

Tekst:	Schriftlezing:	Geluid:	Reeks:
Gal 4:14	Gal 4:11-18	2012-03-25T.101.mp3 (Hele dienst, 16kPro, 39.6Mb)	Aspecten van het kruis

Edit| EditReeks
Samenvatting:
Roemen – wat is dat? Meer dan alleen de naam noemen van iemand, de hoogste vorm van danken. Met glinsterende oogjes staar je op dat ene ding of persoon – dat doet Paulus. Ik roem in het kruis van Christus. Een zingende jubel. Noemt u eens een reden op, avondmaalgangers, waarom je zou kunnen roemen in het kruis?
Vanwege de vergeving van zonden wordt genoemd, dat is waar en ik noem nog zes stralen. Ik hoop dat een straaltje uw hart zal verlichten. Paulus geeft er zo hoog van op. Wat een heerlijke heilrijke betekenis. We gaan naar Golgotha 9 uur. De Heere Jezus heeft zelf de houten dwarsbalk gedragen. De lijdende, bloedende Heiland. Hij heeft zich 'dood geliefd'. Ik zie Hem lijden. Ik hoor Hem spreken, Vader vergeef. Hij bad voor Zijn vijanden. Maar ook: het is volbracht. Zes uren waarvan 3 in de zwarte duisternis. Ik wil nergens anders in roemen.

1 De verzoening. De Heere Jezus hangt daar als het zoenoffer. Hij heeft het oordeel over mijn zonden gedragen, om ons bij God te brengen. De Westerse kerk heeft daar erg de nadruk op gelegd, het kruis als een rechtszaal. De schuld en straf die ik had verdiend daar spreekt God ons vrij van, omdat een Ander die straf wilde dragen. We lezen straks 1Pet 2, hij heeft mijn zonden in zijn lichaam gedragen op het hout. Niet tijdens Zijn hele leven, dat is een dwaalleer. Deze is Mijn geliefde Zoon, in Hem heb Ik al mijn Welbehagen. Dus Hij heeft niet heel zijn leven onder de vloek van God geleefd. Hij deed altijd wat de Vader welbehagelijk was. Maar pas op het hout werd Hij tot een vloek. In Gal 3:13 zien we het kruis als rechtszaal. Opdat de zegen tot de heidenen zou komen. Aan het kruis zie ik de zwartheid van de zonde. Geen mens, geen engel kon dat dragen. Daar is het bloed van de Zoon voor nodig. Opdat wij zouden weten dat Sion dood recht verlost wordt . Het recht is voldaan. Ik word zalig op een rechtsgrond. Omdat de straf voltrokken is.
Bij de christenreis van Bunyan zie je dat – een rugzak vol met zonden. Niet zo maar een tasje. Hij komt bij het kruis na de enge poort. Hij kijkt op, dan knappen de banden van zijn rugtas en het rolt van zijn schouders in het graf dat precies onder het kruis ligt. Weg, voorgoed verdwenen. Zoveel vreugde stroomt zijn ziel binnen. Hij gaat zingen, hij heeft mij vrede gegeven door Zijn leiden en leven door Zijn dood. Dan komen er drie hemelse gestalten. Vrede zij u, uw zonden zijn u vergeven, de zoon geeft het een nieuw kleed, de Heilige Geest met een stempel op zijn voorhoofd.

2 Dat zien we vooral in de Oosters-orthodoxe kerken: het kruis als een slagveld. Een strijdtoneel, waar de satan verslagen is. Waar Christus de strijd aanbindt en hij triomfeert (Col 2). Ontwapend, onttroond. Daar ging Gen 3 in vervulling. Daar heeft de Heere Jezus ter bevrijding van de schapen de leeuw en de wolf verslagen. Op het kruis zien we Jezus' grote kracht. Vers 3 van wat in de voorzang hebben gezongen. Als ik de dood van de Heiland verkondig, verkondig ik dat ook an de boze machten. Ik laat openlijk zien, dat ik hoor aan de kant van de overwinnaar. Dat ik aan Zijn kant wil staan. Het kruis als een zegenkar. De overwonnen vijanden liepen geketend achter de zegekar aan. Ik kan me voorstellen dat Paulus daar in roemt!

3. Gods oneindige liefde. Al zijn eigenschappen zijn daar allemaal verheerlijkt, Zijn genade, rechtvaardigheid, heiligheid, waarheid, vrede, recht. Een hele diepe gedachte: het kruis heeft alles te maken met Gen 2 en 3 de boom der kennis van goed en kwaad, en de boom des levens. Het kruis is allebei. Kennis van goed en kwaad: Bij het kruis leer ik het goede op het hoogst kennen. Zijn grote liefde. Als ik in gedachte daar sta en ik besef de oneindige liefde van de Vader.. zondaarsliefde, oneindig groot. En Gods recht – ten dage dat gij daar van eet zult Gij de dood sterven – dat is daar uitgevoerd. De boom van de kennis.

4. Boom van de kennis van kwaad, de haat, verwerping, afkeer, gruwelijke zonde van de natuurlijke mens. De mens in zijn ware karakter, weg met Hem. Zijn schepper verlaten, maar zelfs zijn verlosser vermoord. Dat is een gevallen mens. Je leert de mens kennen door het kruis. Opgevangen op de speerpunt van het ongeloof links en rechts, in Zijn gezicht geslagen. 't En zijn de Joden niet, de krijgslui niet, ik ben het. Dat leert ons af om te roemen in ons zelf. Dat weet ik, en kijk ik met een traan van berouw. Het oog van geloof. Als ik me besef wat de oorzaak is van zijn lijden, en toch met een roemende mond. Het goede van God overwint het kwade van mij. Zijn offer is groter dan mijn zonde, afkeer, mijn kwaad. En een boom van het leven. Het ware leven plukken van het kruis af. Vruchten die ik mag plukken. Er was een dichter, Hieronmus van Alphen, die het zo zei:


Wij, schuldig, snood, van God verdreven,
Wij bleven ver van Eden staan:
Maar 't kruis wordt ons de boom van 't léven:
Dien wijst uw Vader zelf ons aan.


Onder die schauduw mag ik zitten. Hooglied 2:3:
Als een appelboom tussen de bomen van het woud,
zo is mijn Liefste tussen de jongemannen
Ik verlang er sterk naar in Zijn schaduw te zitten,
en Zijn vrucht is zoet voor mijn gehemelte.

Daar mag je je aan vastklemmen. Daar mag je onder zitten. Of doe je dat niet? Ik stond blind – nog niet – nu nog niet, dominee. Of ben je iemand die mag buigen? Ik boog en God sprak mij vrij. Met je zondige zwarte hart. Als ik denk aan het ruw houten kruis...

5 De zelfopoffering van de Heere Jezus, uit wonderbare liefde. Ik wil zingen van mijn Heiland – van Zijn liefde wonder groot. Die zich gaf op het kruishout – 'tree' staat er in het Engels. Gal 2, Christus leeft in mij. Ik leef door het geloof -- overgegeven. Kruis en liefde. Dit deed Ik voor u. Zo persoonlijk alsof ik het enige schepsel was, dat Hij gemaakt had. Dan had Hij het nog gedaan. Om mij te verlossen, die mij heeft liefgehad. Als ik denk aan Zijn liefde, wordt mijn hart gebroken. Hij was geen dier. Geen Lam. Die waren willoos, passief, onbewust. Maar de Heere Jezus ging bewust, gewillig, vrijwillig, actief, uit liefde, Hij legde Zijn leven af, niemand neemt het.
U die niet van plan bent aan te gaan – voor jou is dat bloed vergoten. Voor jou hing dan lichaam in de pijn, in een doodstrijd aan het kruis, omdat Hij je lief had- zeg je: dat heb ik niet nodig? Of mag je vanmorgen zien – ik zag Hem en ik gaf mij...de vijandschap overwonnen. Ik zie Hem naar je kijken, met ogen die bijna breken, Hij bloed voor u en bid voor u.

6 Een symbool van redding. Het rode kruis, ruw houten kruis, rood van bloed. Reddende liefde. Letterlijk rood gekleurd. Een reddingsboei. Ik las ooit, dat de evangelisatie onder schippers een logo werd gebruikt: een kruis met een reddingsboei. Mooie symboliek. Niet alleen als rechtsgrond, maar ook als rustgrond. Daar ben ik veilig. Ik mag met mijn zwarte hart knielen bij het kruis - een druppel en het zal witter zijn dan de sneeuw. Ik klem me er maar aan vast. Symbool van redding. Ik las een verhaal uit Nepal – midden in de nacht ging het vliegtuig hevig trillen, dat was geen turbulentie maar er was een bommelding. Hij lande met spoed op het vliegveld van Teheran. Iedereen moest er zo snel mogelijk uit. Ik dacht aan mijn vrouw en aan thuis en mijn kinderen. Maar ik was niet bang, omdat naast mij, ingeklemd, een kleine Indische zuster stond in het wit, blauwe banden, naar Calcutta, tot de orde van moeder Teresa, ik keek naar haar bruine handen en ze streelde een crucifix dat ze om haar middel droeg. We hielden ons vast aan de Gekruisigde. We lopen daar misschien niet letterlijk mee, maar in het geloof houden we ons daaraan vast, als dat er niet was, ben ik reddeloos verloren. Daar heb ik alles op gezet. Dat is mijn enige houvast.

7 Een teken van kracht. Misschien is er een moedeloze christen vanmorgen. Alle moed verzameld. Maar het is eigenlijk te veel. Laat het een kracht van God zijn. Hoe dan? Toen Dieter Bonhöfer stierf, vlak voor dat hij aan de galg terecht werd gesteld, knielde hij neer en hij tekende met een stokje een kruis in de aarde. Hij legde zijn hoofd in de strop en zijn leven in handen van de Vader, hij zei: ik sterf het leven tegemoet. Het avondmaal is een tekening van het kruis, je kijkt er naar en door de kracht van het kruis is het mogelijk.

Ik begrijp je, Paulus, dat je in het kruis roemt,:

In het kruis zal 'k eeuwig roemen
en geen wet zal mij verdoemen;
Christus droeg de vloek voor mij,
Christus is voor mij gestorven,
heeft gena voor mij verworven:
'k ben van dood en zonde vrij!

Edit