Preek/Lezing

---

Type	Datum	Spreker	Thema	opm
preek	2013-10-13 10:00:00	ds. M.M. van Campen (Rotterdam-Zuid)	Hizkia de hervormer (II)

Tekst:	Schriftlezing:	Geluid:	Reeks:
2Kro 29:16	2Kro 29:3-24		De zeven vrome koningen uit Juda

Edit| EditReeks
Samenvatting:
Hizkia de hervormer (deel 2)

Hizkia was één van de vrome koningen van Juda. In zijn tijd was er sprake van een grote opwekking. Herlevingen zijn er altijd geweest. Ik verwacht dat er ook nog één komt in de eindtijd. Er zijn zeven kenmerken van een opwekking die er altijd zijn. De vorige keer hebben we er twee gehad. Allereerst begint het klein. Het tweede kenmerk is dat het begint met gezamenlijk gebed. Vandaag de volgende twee kenmerken: verootmoediging en heiliging.

We lezen in 2 Kron 29: 4 dat Hizkia de leidinggevenden binnen de kerk verzamelt en opdracht geeft tot heiliging van zichzelf en daarna van het huis van God. Hizkia en de geestelijke leiders nemen initiatief; het gaat van hen uit. Zij zetten een stap zonder vergadering . Hizkia noemt de dingen bij name. Hij legt de vinger op de zere plek. Hij legt de schuld bij zichzelf, niet bij de vijanden. Ze beginnen niet bij het pleiten op Gods beloften, maar ze beginnen met het belijden van zonden. De deuren van Gods huis waren gesloten door mensen. Ze hadden geen zin meer in de dienst van de Heere. Als wij klagen dat de Heere God zo ver weg is, dan ligt dat er aan dat wij met onze rug naar God toe staan, zegt Hizkia. Het eerste gevolg van die gesloten deuren is dat de lampen gedoofd werden. Gods Woord is een lamp. De opening van dat Woord geeft licht. Je komt maar zelden in de kerk maar je zit er vanmorgen toevallig wel of je hoort het toevallig; je hebt een Bijbel maar je laat hem dicht. Het tweede gevolg is dat het reukofferaltaar niet meer brandt. Dat is een symbool van het gebed. Bid u nog wel eens? Stort u wel eens uw hart voor de Heere uit? Hoe lang is het geleden dat u dat heeft gedaan? Er is vaak geen gebed meer dat opstijgt tot God. Alleen maar as op het altaar.
Het derde gevolg was dat het brandofferaltaar niet meer brandde. De lammetjes werden niet meer geslacht. Toen dat nog wel gebeurde, werden de zonden vergeven als je je hand op dat lam legde. De mensen die zondigden wel verder, maar die zonde werd niet weggedaan. Er werd geen lam meer geslacht. Die zonden werden niet meer beleden. Daarom werd die stapel steeds groter. Die schuld werd dagelijks groter en daarom werd Israel tot een aanfluiting.

Het doet me denken aan Pinksteren. Ook daar was verootmoediging de weg tot terugkeer naar de Heere. Er zijn er 3000 die in het hart gegrepen worden. Ze verootmoedigen zich en keren terug naar de Heere. De synode van de Ger. Gem. heeft opgeroepen tot een dag van verootmoediging. Daar kun je blij mee zijn. Waarom: de secularisatie, de afval, het materialisme, etc. Maar de pijl ligt nog verder. Niet alleen verootmoediging vanwege de nood van de tijd. Er is ook kerkelijke nood en schuld. Noem eens wat concreets, dominee?

Het eerste waar ik schuld over voel:
1. De ontzaglijke verdeeldheid van kerkelijk Nederland. In elk dorp wel 3 of 4 kerken. En nog erger: het kerkisme. Neerkijken op kerken die wat lichter of zwaarder zijn dan wij. Je verheffen boven medechristenen. De HSV- jongerenbijbel werd al bij voorbaat afgewezen.....

2. Het tweede punt: het toestaan van dwaalleer. Dat een dominee die niet in God gelooft, getolereerd wordt,

3. Het derde punt: de vervangingsleer. Die is fundamenteel onjuist en onbijbels. Dr. M. van Campen trad erom af uit het bestuur van de Gerefeormeerde Bond. Tegelijk zijn we zo moeilijk als het maar zijn kan over de camera in de kerk, over de hoed, over het zingen, etc. Een rd-bijlage vol over de hoed, maar niets over het bloed, over de zekerheid van het geloof.

4. Het vierde punt: seks voor en tijdens het huwelijk. We zijn veel te tolerant. We staan alles maar toe.

5. Vijfde punt: het misbruik van Gods naam. Je kijkt gewoon verder naar die DVD, hoeveel vloeken er ook in voorkomen.

6. Het zesde punt: de onbarmhartigheid waarmee wij overtreders in het verleden hebben veroordeeld. Dat iemand met homofile neigingen geen plek had in de gemeente, dat we tekort geschoten zijn in liefde, in mededogen. Dat jongeren ouderen veroordeelden. En ouderen jongeren. Elkaar veroordelen en afschrijven.

7. Het zevende punt: hoe zijn wij met de vrouwen en de zusters in de gemeente omgegaan. De vrouwen moeten zwijgen in de gemeente, punt uit. Als we kijken hoe er omgegaan wordt met de mevrouw die zich in Vlissingen verkiesbaar heeft gesteld voor de SGP.....

8. Het achtste punt: we zijn een Jona-kerk geweest en geen Jezuskerk; een gemeente die veilig in de Maranathakerk bleef zitten en geen oog had voor de kerk in de wijk, op die paar mensen van het evangelisatiewerk na.

9. Het negende punt: we hebben als predikanten en andere ambtsdragers zo vaak autoritair leiding gaven en niet dienend.

Wat wil God ten diepste nou van ons? Niet alleen dat je naar de kerk gaat. Hij zoekt aanbidders. Hij wil dat ons leven een aanbiddend leven wordt, vol van Hem. Dat heb ik veel te weinig gezien. Ik ervaar daar schuld over ten opzichte van de Heere Jezus. Wij willen de Heere Jezus wel als onze Heiland, die ons netjes in de hemel brengt. Maar de Heere Jezus wil meer, Hij wil ook jouw Koning zijn, die het voor het zeggen krijgt in je leven. Mag Hij ook de Heer van mijn leven zijn?

10. Tiende punt: ik ervaar schuld tegenover de Heilige Geest. De aandacht voor Zijn Persoon is zo klein geweest. Wij hadden het Woord zo hoog, maar we werden er kleine Farizeeërtjes door want we hadden geen oog voor het werk van de Heilige Geest. Dat Hij harten vervult, dat Hij gaven geeft, dat ook zusters kunnen profeteren. Verootmoediging is nodig.........


Tweede gedachte: heiliging. Vers 12-19.

Er gebeurt iets negatiefs en iets positiefs. Op de allereerste dag dat Hizkia koning wordt komt hij er openlijk voor uit. Hij gaat de deuren van Gods huis openen. Hij komt er vooruit dat hij een kind van God wil zijn. Vanaf dag 1 schaamt hij zich er niet voor.
Probeer je dat eens voor te stellen. Die deur van Gods huis heeft 16 jaar dicht gezeten. Die zit helemaal vast. Wat een stof!
Wat staat er een hoop rommel in dat huis. Er staan heel wat dingen in die er niet horen te zijn. Die dingen moeten naar buiten.
Dat doen de priesters en de Levieten. De priesters halen het uit het Heilige en de Levieten nemen het dan over en brengen het naar de beek Kidron. Het ging van binnen naar buiten. Het begon bij de binnenkant en van lieverlee kwamen ze bij de buitenkant aan. Bij ons gaat het vaak andersom. Wij vinden de buitenkant vaak het belangrijkste.

De beek Kidron is de beek waar de Heere Jezus over heengegaan is naar de hof van Gethsémané. De rommel werd gebracht naar Gethsémané. Daar moeten wij ook heen met onze rommel, met onze zonden. De Heere Jezus gaat dat zondenvuil opnemen en draagt het mee naar het kruis. Hij draagt de zonde der wereld mee naar het kruis. Waar moet ik naar toe met mijn schuld, met mijn schaamte? Naar de Heere Jezus, hoeveel het ook is. Niks achterhouden, grondig legen die vuilniszak. Hoeveel jaar ben je al bezig met onreine dingen? Via de PC of laptop? Het stond deze week weer in de krant: grooming. Meisjes die zich uitkleden voor een webcam.....dat gebeurt. Zeg niet dat dat bij ons niet gebeurt. Dat is het slechtste antwoord dat je kunt geven: mijn kinderen doen dat niet. Ga eens naar een oudste toe in de gemeente. Zeg: kom, ik heb wat te belijden. Zullen we het samen naar de beek Kidron brengen? Wat een smerig werk. Dat geeft verdriet. Maar ook vreugde, want het wordt eindelijk opgeruimd.

2 Kon. 18:
Hizkia verbrijzelde zelfs de koperen slang. Dat is merkwaardig. Hij noemde die slang: negustan. Daar zit een verhaal achter. Die koperen slang waardoor God veel mensen genezen heeft, hebben ze bewaard. Maar later zijn die Israëlieten die koperen slang gaan vereren. Ze dachten dat die slang hen beter had gemaakt. Terwijl Gods belofte en het gelovig kijken ernaar je beter heeft gemaakt. Als Hizkia nu had geleefd, hadden we daar waarschijnlijk grote moeite mee gehad. En dan denk ik niet alleen aan de beelden in de Roomse kerk. Wij hebben ook dingen waar we vanaf moeten? Wat is oud en eerbiedwaardig; wat heeft God willen zegenen? De Statenvertaling bijvoorbeeld. Dat heeft bijna afgodische trekken. Ik durf rustig te zeggen dat de HSV een betere vertaling is dan de oude SV. De vertàling is niet geïnspireerd! Gods Wóórd is geïnspireerd. Niet de vertaling........Wat denkt u van de gereformeerde belijdenis? Het gaat niet om de leer over Hem, maar om het geloofsvertrouwen in Hem. Er zijn synodale uitspraken gedaan, die bij ons in de praktijk de status hebben gekregen van pauselijke leer-uitspraken. Wij hadden een uitspraak: naar Schrift en belijdenis. En dan vergeten we dat het menselijke, feilbare geschriften zijn die lager staan dan de Schrift. Ik preek er graag over, daar gaat het niet om. Maar we hebben er vaak een koperen slang van gemaakt. Dat moet aangewezen worden.

Volgende week gaan we van het Kidrondal verder omhoog. Het eindigt met een jubelzang. Wordt niet boos, maar buig diep voor God. Heere, verzoen de zware schuld die ons met schrik vervult, bewijs ons eens genade.

Edit