Händels Messiah heeft in geen kleine mate bijgedragen aan de bekendheid van de namen van het beloofde Kind in Jesaja. Händel volgt hier uiteraard de tekst van de King James. “Wonderful, Counsellor, The mighty God, The everlasting Father, The Prince of Peace.” De bijbelvertaling van mijn jeugd (NBG 1950) deelt de epitheta anders in: “Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.” Moderne liederen volgen deze tekst.
Niet alleen zijn er verschillende vertaaltradities in het indelen van deze namen van Messias, het is niet zo eenvoudig terug te zien in het Hebreeuws.
Het Hebreeuws heeft de woorden
pele – wonder
jo’ets – raadgever
el gibor – sterke God
avi’ad – eeuwige vader
sar_sjaloom – vorst van vrede
Wat opvalt is dat pele een zelfstandig naamwoord is. Vgl. Richt 13:18 “..Waarom vraagt u zo naar mijn naam? Die is immers Wonderlijk.” Hier staat peli, een bijvoeglijk naamwoord, dat in Jesaja niet gebruikt wordt. Dus geen wonderbare raadsman, zo lijkt het, maar Wonder, Raadsman. Sterke God is een gewone samenstelling van een adjectief en een nomen. Vader der eeuwigheid is in het Hebreeuws als één woord geschreven. Het tweede deel komt ook los voor, bijv in Ex 15:18. sar_sjaloom is in de Masoretische tekst met een hoog streepje tussen de woorden geschreven, ten teken dat ze bij elkaar horen, en de constructie wordt met “van” vertaald.
Als de woorden in clusters van 2 worden gezien, is de moderne lezing wel te begrijpen, maar de klassieke lijkt meer recht te doen aan het Hebreeuws.
