Joz 10:12 wordt nogal eens aangehaald als voorbeeld van een plat wereldbeeld in de Bijbel. De zon die om de aarde draait en stil blijft staan. En de klassieke weerlegging daarvan is, dat de beweging van de zon aan het firmament t.o.v. de aarde de normale manier van spreken is. De zon komt op en gaat onder.
Maar er is een detail, dat niet vaak wordt opgemerkt. Jozua roept de zon tot stilstand, zodat Israël meer daglicht heeft om zich te wreken op zijn vijanden. Maar gek genoeg ook de maan. In een plat wereldbeeld met rond de aarde draaiende hemellichamen is het bij een stilstaande zon volstrekt irrelevant wat de maan daarbij doet. Om het licht van die maan overdag kan het kennelijk niet te doen zijn.
Eén verklaring heb ik nog nergens gelezen: nl het feit dat het verband tussen de beweging van zon èn maan t.o.v. de aarde helemaal geen platte aarde suggereert en zelfs geen geocentrisch wereldbeeld: Alleen als die dag-beweging door het draaien van de aarde komt, is het logisch het stilstaan van beide hemellichamen te verbinden…
Dit staat volkomen los van de vraag of Jozua zich daarvan bewust was of niet. Dit is de simpelste verklaring…